İsmi Sonra Bulurum

Bir senarist, yazdığı hikayenin içinde karakteriyle oyun oynar. Karakter, senaristin dış sesine itaat ederek bir kutuyu açmaya çalışır, ancak bu anlatının başından beri bir hiçliğe sürüklendiğini fark eder. Anlatının metafor ve bağlantılardan arındırıldığı bir dünyada, karakter çaresizce etkileşime girebileceği bir şey arar. Ancak, senaristin kontrolünden kaçamayacağını anladığında, hikaye de sona erer.